آخرالزمان آنتی‌بیوتیک‌ها فرا رسید

 

---

دانشمندان بریتانیایی ژنی موسوم به mcr-۱ را یافته‌اند که به باکتری‌ها قدرت مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک «کولیستین» را می‌دهد. پزشکان اغلب کولیستین را زمانی تجویز می‌کنند که دیگر دارو‌ها اثر بخشی ندارند.

پایگاه اینترنتی «اکو واچ» به نقل از منابع خبری گزارش داد این مقاومت دارویی اولین بار ماه گذشته در چین گزارش شد. طی چند هفته گذشته، موارد مشابه در دانمارک، فرانسه، هلند، پرتغال، و چند کشور آسیایی و آفریقایی نیز دیده شده است.

دانشمندان بریتانیایی به تازگی این ژن مقاوم در برابر آنتی بیوتیک را در باسیل E. coli - که در روده جانوران خونگرم وجود دارد – در نمونه‌های گرفته شده از دو مزرعه پرورش خوک مشاهده کرده‌اند. 

بروز دوران به اصطلاح «پسا آنتی‌بیوتیک» تا حد زیادی به دلیل مصرف بیش از حد و استفاده بی‌مورد از آنتی بیوتیک‌ها در کشاورزی صنعتی است.

یک کار‌شناس خبره بریتانیایی گفته است که ادامه این روند به معنی آن است که اگر فردی در اثر ابتلای به یکی از این باکتری‌ها به شدت بیمار شود، برای درمان او کاری نمی‌توان انجام داد.

اداره سلامت عمومی بریتانیا مقاومت در برابر کولیستین را در ۱۵ مورد از ۲۴۰۰۰ مورد نمونه‌گیری باکتری در سال‌های بین ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵ ثبت کرده است.

ژن کولیستین همچنین در ۱۰ مورد مسمومیت انسانی بر اثر باکتری سالمونلا- که در جوجه‌ها و تخم‌مرغ‌ها معمولاً وجود دارد و عامل یکی از شایع‌ترین مسمومیت‌های غذایی است- نیز مشاهده شده است.

به گزارش دیسکاوری نیوز مقاومت بعضی باکتری‌ها در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها موضوع تازه‌ای نیست؛ آنچه که کشف جدید را نگران‌کننده می‌کند این است که جهش ژنتیکی در آن به شکلی بروز کرده که به سادگی به انواع دیگر باکتری‌ها نیز انتقال می‌یابد. به این ترتیب، ممکن است مجموعه‌ای بزرگ از باکتری‌ها در برابر تمام داروهای موجود مقاوم شوند.

دیوید براون مدیر مرکز تحقیق آنتی‌بیوتیک بریتانیا می‌گوید: «تقریبا دیر شده است. ما باید تحقیق را ۱۰ سال قبل شروع می‌کردیم. هنوز سیستمی جهانی برای نظارت و پایش در این رابطه وجود ندارد. من فکر می‌کنم شانس ما برای نجات آنتی‌بیوتیک‌های مهم ۵۰-۵۰ است. اما باید مانع از این شویم که کشاورزی صنعتی این شانس را از بین ببرد.»

کویلین نونان مشاور علمی گروه موسوم به «اتحاد برای نجات آنتی‌بیوتیک‌ها» از دولت بریتانیا خواسته است «به فوریت» پاسخی برای این بحران بیابد.

وی می‌گوید استفاده رایج پیشگیرانه از کولیستین و دیگر انواع آنتی‌بیوتیک در درمان انسان‌ها بایستی فورا ممنوع شود.

در همین حال، پزشک میکروبیولوژیست مارک ویلکاکس ماه گذشته گفته بود سرعت انتقال این ژن مقاوم به طرز حیرت‌آوری بالاست، و این موضوع خوشایندی نیست.

بزرگ‌ترین نگرانی این است که این ژن می‌تواند خودش را به گونه‌های دیگر متصل کند و باعث ایجاد مشکلاتی در بیمارستان‌ها شود. این امر یک شکست بزرگ در علم پزشکی می‌تواند باشد.

این «ابر باکتری‌ها» هر سال در آمریکا باعث مرگ دست کم ۲۳۰۰۰ نفر می‌شوند و این مشکل در حال وخیم‌تر شدن است.

گزارشی از سازمان غذا و داروی آمریکا نشان می‌دهد فروش و استفاده آنتی‌بیوتیک‌ها برای حیواناتی که در صنایع غذایی پرورش داده می‌شوند رو به افزایش است در حالیکه سال‌هاست دانشمندان و متخصصان سلامت در مورد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در پرورش دام و طیور هشدار داده‌اند و دستورالعمل‌هایی در این زمینه وضع کرده‌اند.

بزرگترین تقلب‌های تاریخ مواد غذایی در آمریکا

یک تحقیق تازه پرده از یکی از بزرگترین تقلب‌های تاریخ مواد غذایی در آمریکا در قرن بیستم برداشته است.

به گزارش وب‌سایت بیزینس اینسایدر، صنعت قند و شکر در آمریکا در ده‌های پنجاه و شصت میلادی، با پرداخت مبالغی به دانشمندان، آنها را قانع کرده بود که در نوشته‌های علمی خود از نقش مضر شکر در سلامت بدن کمتر بگویند و به جای آن، حملاتشان را به سمت چربی‌ موجود در مواد غذایی نشانه بگیرند. به عبارت دیگر با رشوه‌ای که صنعت قند و شکر به محققان مواد غذایی پرداخت، سخن از مضرات مواد شیرین جایش را به انتقاد از چربی و کلسترول داد که نیم قرن به عنوان مهمترین خطر در مواد غذایی شناخته می‌شد.

این تحقیق که در مجله علمی جاما منتشر شده، نشان می‌دهد که چطور یک مقاله علمی منتشر شده در سال ۱۹۶۵ نقشی اساسی در جا انداختن رژیم غذایی کم چربی در آمریکا بازی کرده است. موسسه «تحقیقات شکر»، مبلغی برابر با پنجاه هزار دلار امروزی، به نویسندگان این مقاله پرداخت کرده بود که بگویند کلسترول- و نه شکر، تنها عامل بیماریهای قلبی است.

دکتر کریستین کرنز، نویسنده ارشد این مقاله جنجالی از دانشگاه کالیفرنیا در شهر سان‌فرانسیسکو می‌گوید که مقاله سال ۱۹۶۵ نه تنها باعث شکل دادن به افکار عمومی در جهت شناخت کلسترول به عنوان تنها عامل بیماری‌های قلبی شد بلکه حتی نوع نگاه جامعه علمی به عوامل مسبب بیماری‌های قلب را هم عوض کرد.

سال گذشته هم مشخص شده بود که صنعت شکر و موسسه «تحقیقات شکر» نقش عمده ‌ای در کم‌رنگ کردن نقش شکر در بیماری‌های خرابی دندان و لثه بازی کرده است.

بعد از اینکه رژیم غذایی کم چربی در آمریکا باب شد، صنعت شکر بسیار رونق گرفت و سازندگان مواد غذایی شروع به جایگزین کردن شکر به جای چربی در مواد خوراکی شدند.

با آنکه نقش مخرب شکر در مواد غذایی دیگر بر کسی پنهان نیست، اما آمریکایی‌ها همچنان سی درصد بیشتر از سه دهه قبل شکر مصرف می‌کنند. این میزان مصرف در کودکان به سه برابر میزان مجاز می‌رسد.

به گزارش وب سایت ساینس آلرت، دکتر جیم کریجر، مدیر مرکز بهداشت غذایی آمریکا می‌گوید: «باید از خودمان بپرسیم چگونه زندگی بسیاری از آدم‌ها و همینطور میلیون‌ها دلار قابل نجات دادن بود. چطور تصویر سلامت عمومی امروز در آمریکا متفاوت بود اگر صنعت شکر اینطور علم را بازی نمی‌داد.»

«انجمن شکر آمریکا» (که نام امروزی موسسه تحقیقات شکر است)‌ در بیانیه‌ای اعلام کرده است که نمی‌تواند در خصوص اتهاماتی که به شصت سال قبل بر می‌گردد نظر دهد. این انجمن در این بیانیه هدف نویسندگان این تحقیق افشاکننده را زیر سوال برده است و گفته که شکر تنها عامل بیماری‌های قلبی نیست.

مغز انسان

 

 

با وجود همه پیشرفت‌های علمی و فناوری، ما هنوز چیز زیادی در مورد «هوشیاری»، یا همان«خودآگاهی» نمی‌دانیم. غیر از اینکه این هوشیاری به نحوی به مغز مربوط است.

اما به تازگی‌ نظریه‌هایی که شکل‌گیری هوشیاری را توضیح می‌دهند به‌چالش کشیده شده‌اند. چراکه دانشمندان با فردی مواجه شد‌ه‌اند که تقریبا بخش اعظم مغزش از بین رفته اما همچنان کاملا هوشیار و خودآگاه است.

به گزارش ساینس الرت چند سال قبل یک مرد ۴۴ ساله فرانسوی به علت آنچه که فکر می‌کرد ضعف در پای چپش است به پزشکان مراجعه کرد. نتیجه عکس‌برداری‌های مغزی مشخص کرد که بخش اعظم جمجمه این فرد از نوعی مایع پر شده است و تنها لایه نازکی از بافت مغزی در آن وجود دارد.

اما این فرد، با آنکه هوشش کمی از افراد متوسط جامعه کمتر بود، اما ازدواج کرده بود و صاحب دو فرزند بود و در یکی از بخش‌های خدمات دولتی مشغول به کار بود.

پزشکان معتقدند که مغز این فرد در طی ۳۰ سال گذشته رو به فرسایش گذشته و از دل مغز مایعی بیرون آمده که کم کم جای همه مغز را گرفته است. این شرایط در علم پزشکی هیدروسفالی یا زیادشدن مایع مغزی نام دارد.

این بیماری در این فرد در خردسالی تشخیص داده شده بود و پزشکان با نصب لوله‌ای این مایع مغزی را به جریان گردش خون وی وصل کرده بودند. اما وقتی در چهارده‌ سالگی این لوله واصل برداشته شد، مایع کمتر و کمتر از مغز بیرون رفت و به تدریج جای تمام مغز را جمجمه این فرد گرفت.

با آنکه زنده ماندن این فرد از نظر پزشکی معجزه‌ای به حساب می‌آید اما شرایط وی دانسته‌های پزشکی در خصوص هوشیاری و خودآگاهی را هم به‌شدت به چالش کشیده است. دکتر الکس کلیرمانس از دانشگاه لیبره بروکسل می‌گوید: «هر نظریه‌ای که در مورد هوشیاری و خودآگاهی وجود دارد باید بتواند توضیح دهد که چرا فردی مانند این بیمار که ۹۰ درصد عصب‌های مغزی‌اش ناپدید شده‌اند هنوز می‌تواند یک زندگی طبیعی را ادامه دهد.»

به گزارش کوارتز، در نظریه‌های کنونی فرض بر این است که لوب‌‌های پیشانی، آهیانه‌ای، گیجگاهی و پس‌سری مسئول کنترل احساسات، عواطف، یادگیری زبان، قوه بینایی و گویایی و رفتارهای حسی و شناختی هستند. اما در مغز این مرد فرانسوی تمام این بخش‌ها تقریبا از بین رفته‌اند.

دکتر کلیرمانس که امسال در کنفرانسی در حوزه مطالعه علمی هوشیاری سخن می‌گفت عقیده دارد که شاید هوشیاری فرایندی آموزشی باشد یعنی مغز انسان در همان کودکی یاد بگیرد که هوشیاری به چه معناست و آن را انجام دهد.

«هوشیاری یک نظریه غیر مفهومی مغز درباره خودش است که توسط تجربه به‌دست می‌آید. اینها شامل یادگیری، تعامل با خود و دنیای اطراف و بقیه مردم می‌شود.»

به عقیده وی، برای هوشیار بودن تنها کافی نیست که اطلاعاتی را داشته باشیم بلکه فرد باید بداند که این اطلاعات را می‌داند. یعنی مغز هم می‌داند و هم حواسش هست که چه می‌داند.

کلیرمانس می‌گوید که هوشیاری نظریه مغز درباره خودش است. بنابراین این مرد فرانسوی با آنکه فقط بخش کوچکی از مغزش را هنوز در اختیار دارد اما هنوز قادر به ساخت این نظریه درباره خودش هست.

این تحقیق نشان می‌دهد که مغز بزرگسالان قابلیت انطباق‌پذیری بالایی دارد و در صورت صدمه دیدن بخشی از مغز، این احتمال وجود دارد که مغز وظیفه آن بخش آسیب‌دیده را به دیگر جاها محول کند.

میزان مرگ و میر زنان حامله در آمریکا بیشتر از ایران است

میزان مرگ و میر زنان حامله در آمریکا بیشتر از ایران است و آمارها نیز نشان می دهند که این نرخ در ایالات متحده رو به افزایش است.

به گزارش خبرگزاری بلومبرگ، در سال گذشته بیش از ۲۷۵ هزار زن در سطح دنیا به دلیل پیچیدگی های ناشی از حاملگی یا زایمان جان خود را از دست دادند، که بیشتر این تلفات قابل پیشگیری بوده اند.

میزان مرگ و میز ناشی از حاملگی و زایمان در آمریکا، از سال ۲۰۰۰ تا کنون سالانه ۲.۷ درصد افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۵، حدود هزار زن در آمریکا جان خود را طی زایمان از دست دادند. این رقم در ایران برای سال گذشته ۲۸۱ نفر بوده است.

بنا به نتایج مطالعات جدید، میانگین طول عمر از سال ۱۹۸۰ تا کنون ده سال افزایش یافته است. بر اساس این مطالعه، طی سه دهه اخیر میزان مرگ و میر ناشی از بیماری هایی چون مالاریا یا ایدز، بیش از ۳۰ درصد کاهش یافته است. همچنین، آسیب پذیری کودکان زیر ۵ سال در مقابل بیماری های کشنده کاهش یافته است.

نتایج مطالعات اخیر که روز پنجشنبه در مجله پزشکی لنست (Lancet) منتشر شده است، توسط مؤسسه آمار و ارزشیابی بهداشتی دانشگاه واشنگتن صورت گرفته است. گروه تحقیقاتی این مؤسسه شامل ۱۸۷۰ محقق در ۱۲۷ کشور هستند.

دانستنی‌هایی درباره ویتامین B12

​​​​​​​تاثیر ویتامین B12 بر عملکرد دستگاه عصبی یکی از موضوعات مورد توجه دانشمندان است. کمبود این ویتامین در بدن باعث بروز بیماری‌های عصبی و جسمانی می‌شود و گاه عوارضی جبران‌ناپذیر دارد.

به گزارش نشریه "روانشناسی امروز" ویتامین B12 یا "کوبالامین" یکی از ویتامین‌های بسیار مهم برای تشکیل و تجدید گلبول قرمز و عملکرد مطلوب دستگاه عصبی انسان است و از این رو درمانی موثر برای کم‌خونی حاد، اختلالات و فشار روانی و افسردگی به شمار می‌رود.

در سال‌های اخیر  تاثیر این ویتامین بر سیستم عصبی خودمختار که مسئول برقراری ثبات شرایط داخلی بدن می‌شود مورد بررسی قرار گرفته است. این ویتامین در تشکیل DNA، ساخت غلاف میلین (پوشش سلول‌های عصبی)، تکثیر سلولی و تولید سلول قرمز، جذب آهن و اسید فولیک موثر است.

علل کمبود ویتامین B12

درباره علل، علائم و پیامدهای کمبود ویتامین B12 پژوهش‌های بسیاری انجام شده است.  شایع‌ترین دلیل کمبود ویتامین 12B  نه نبود آن در مواد غذایی، بلکه اختلال در فرایند پیچیده هضم این ویتامین در دستگاه گوارش است. بیماری‌های گوناگون دستگاه گوارش چون گاستریت‌های مزمن و کم‌خونی ناشی از برداشتن کامل یا بخشی از معده، کمبود ویتامین B12 را بدنبال دارند. عواملی از قبیل رژیم گیاه‌خواری و کاهش وزن نیز می‌توانند باعث کمبود این ویتامین در بدن شوند.

پژوهش‌های کارشناسان تغذیه نشان داده است که اگرچه گیاه‌خواری رژیم غذایی سالمی است و خطر ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد اما از آنجایی که این رژیم غذایی فاقد ویتامین B12 است گیاه‌خواران می‌بایست با مکمل‌های حاوی B12 کمبود این ویتامین را جبران کنند.

افرادی که از یبوست رنج می‌برند در اثر  استفاده بیش از حد از ملین‌ها به کمبود این ویتامین در بدن دچار می‌شوند. کاهش این ویتامین در بدن کودکان و سالمندان ممکن است موجب عدم جذب مواد مغذی دیگر شود.

عوارض کمبود ویتامین B12

عوارض کمبود ویتامین B12 عبارتند از کم‌خونی، احساس ضعف و سستی و بی‌حالی، حواس‌پرتی، زوال عقل و عدم تمرکز، زخم دهان و زبان، کاهش وزن، اختلال در راه رفتن و بوی بد دهان. علائم حاد کمبود این ویتامین توهم، افسردگی، از دست دادن حافظه و پارانویا است.

اما بسیاری از این علائم ممکن است ناشی از کمبود ویتامین دیگری هم در بدن باشد. کاهش ویتامین‌هایی چون B1، B2، B6 و ویتامین C نیز ممکن است باعث کج‌خلقی و افسردگی شود. این ویتامین‌ها به وفور در میوه‌جات، برنج قهوه‌ای، کلم بروکلی، جوانه گندم، کلم بروکسل و کلم برگ یافت می‌شوند.

رابطه کمبود ویتامین B12  و بیماری آلزایمر

پژوهش‌های اخیر نشان داده‌اند که ۲۴ میلیون از مردم سراسر جهان دچار بیماری‌ زوال عقل هستند. نیمی از این تعداد از آلزایمر رنج می‌برند. از بین رفتن سلول‌های عصبی به مرور زمان باعث ضعف حافظه، اختلال تمرکز و تکلم می‌شود. پزشکان توصیه می‌کنند که با افزایش میزان مصرف ویتامین B12 می‌توان خطر ابتلا به بیماری‌های مغزی را کاهش داد.

جبران کمبود ویتامین B12

تامین این ویتامین مهم از طریق تغذیه و تنها از طریق فرآورده‌های حیوانی امکان‌پذیر است، بنابراین احتمال این‌که بدن به کمبود ذخیره این ویتامین دچار شود بسیار زیاد است.  ویتامین B12 در کبد ذخیره می‌شود و چنانچه بدن با کمبودی مواجه شود نیاز آن به مدت سه سال با این ذخیره قابل جبران است اما کاهش ذخیره پس از طی این دوره مشکلات محسوسی را پدید می‌آورد که باید به سرعت تحت درمان قرار گیرد.

مصرف روزانه ۳ میکروگرم ویتامین B12 برای افراد بزرگسال ضروری است. اما به‌دلیل فرایند پیچیده جذب این ویتامین توسط دستگاه گوارش توصیه می‌شود ذخیره بیشتری برای تامین نیاز بدن در نظر گرفته شود.

پایان افزایش سن انسان‌ها

تحقیقات پژوهشگران در کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک نشان می دهند که گرچه سن انسان تا دهه ۱۹۹۰ افزایش یافته و یک نمونه سن ۱۲۲ سال نیز دیده شده، اما بعد این افزایش به پایان خود رسیده است.ا

ژان لوئیز کالما ۱۲۲ سال عمر کرد و مسن‌ترین انسان جهان بود. او در کودکی در شهر محل زندگی‌اش آرل در فرانسه به وَنسان وَن گوگ، نقاش بزرگ هلند وسایل نقاشی می‌فروخت. خانم کالما حدود ۷۰ سال سن داشت که حق رای به طور رسمی در فرانسه به زنان اعطا شد.

ژان لوئیز کالما در سال ۱۹۹۷ در سن ۱۲۲ سالگی درگذشت. چشمانش به هنگام مرگ دیگر نمی‌دیدند، گوش‌هایش نمی‌شنیدند و او مجبور بود روی صندلی چرخ‌دار حرکت کند. تا امروز هیچ انسانی به این مرز سنی نرسیده است.

تحقیقات در کالج پزشکی آلبرت اینشتین

یان ویگ و محققانی که با او در کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک تحقیق می‌کنند، مقاله‌ای در این باره در مجله تحقیقی "نِیچر" چاپ کرده‌اند. آنها در این مقاله نوشته‌اند که ژان لوئیز کالما احتمالا همچنان رکورددار سن در جهان باقی خواهد ماند.

این محققان که تحقیق‌شان را از داده‌های موجود در ۳۸ کشور جهان جمع‌آوری کرده‌اند، اعلام می‌کنند که مرزی طبیعی برای سن انسان وجود دارد و احتمال رسیدن به سن ۱۲۵ سالگی برای هرفردی یک- ده هزارم است. بنابراین از هر ۱۰ هزار نفر تها یک نفر می‌تواند به این سن برسد.

افزایش متوسط سن در قرن بیستم

این که متوسط سن انسان‌ها در قرن بیستم افزایشی چشمگیر داشته را کسی کتمان نمی‌کند. به خاطر شروع و رواج واکسیناسیون در جهان، افزایش بهداشت و توسعه دارو و همچنین مناسبتر شدن تغذیه، سن انسان‌ها به شدت افزایش یافته است.

در چنین شرایطی دیگر یک زن آلمانی در ۵۰ سالگی دار فانی را وداع نمی‌گوید و به طور متوسط به مرز ۸۳ سالگی می‌رسد. اما شرایط جدید جهان سبب شده که بیماری‌های جدید افزایش یابند: سرطان آسیبی جدید برای زندگی شده است؛ قلب قدرت فعالیت‌اش را از دست می‌دهد؛ اندام‌های عصبی به شدت ضعیف می‌شوند و در سنین بالا آلزیمر گریبان انسان را می‌گیرد.

تحقیقات یان ویگ و محققانی که با او در کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک فعالیت می‌کنند، نشان می‌دهند افرادی که سن‌شان بیش از ۱۰۰ سال است از دهه ۱۹۸۰ به بعد دیگر از پیشرفت‌های علم پزشکی بهره‌ای نمی‌برند و شرایط شان تغییر چندانی نمی‌کند.

این تحقیق نشان داده است که شرایط زندگی افرادی که سن‌شان بالای صدسال است تغییر چندانی نکرده است. در میان ۵۳۴ فردی که مورد تحقیق قرار گرفته و سن بسیار بالایی داشتند مشخص شد که در سال‌های میان ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰ میلادی حداکثر سن از ۱۱۱ سال به ۱۱۵ سال افزایش یافت.

این سن ۱۱۵ سال اما باقی ماند و دیگر افزایشی نداشت. یان ویگ بر این نظر است که ۱۱۵ سال سن پایانی است و گرچه افراد بیشتری به سن ۱۰۰ خواند رسید، اما مرز ۱۱۵ سال به سختی شکسته می‌شود.

از سال ۱۹۹۷ که ژان لوئیز کالمای ۱۲۲ سال فوت شد، تاکنون هیچ فردی موفق نشده بیشتر از سن او زندگی کند.

مردمی که 120 سال عمر می‌کنند و هرگز بیمار نمی‌شوند

 

دختر هونزا با زردآلوی خشک

قومی به نام هونزا که در دره ای به نام دره جاویدان ها در شمال پاکستان زندگی می کنند، هیچگاه خنده از لبانشان دور نمی شود و هنگامی که از آنها درباره سن و سال شان می پرسی، از اختلاف بین سن و ظاهرشان دچار شگفتی می شوی.

به گزارش پایگاه خبری شبکۀ العالم، مردم هونزا قد و قامتی بلند ، بنیه ای قدرتمند و پوستی روشن دارند و شبیه یونانی ها هستند. آن ها در منطقه کوهستانی شمال پاکستان زندگی می کنند و تعداد انها حدود 87 هزار نفر است. میانگین عمر آنها 100 سال است.
اکثر مردم هونزا تا 120 سال عمر می کنند و در طول عمر خود مبتلا به هیچ بیماری یا ناخوشی نمی شوند و برخی از افراد این مردم حتی 160 سال نیز عمر کرده اند.
مردم هونزا به ندرت بیمار می شوند و هیچ ورم و توموری در بدن خود ندیده اند مردمی که بسیار شاد هستند و زنان تا 65 سالگی بچه دار می شوند.
نحوۀ زندگی مردم هونزا نشان می دهد که ارتباط محکمی بین غذا ، شیوه زندگی و طول عمر وجود دارد.
مردم هونزا در آب یخ حمام می کنند حتی اگر درجه هوا به کمتر از صفر برسد! آن ها فقط غذایی را که از مزارع خود برداشت می کنند، می خورند. غذای آنها میوه ، سبزیجات خام و دانه های روغنی، مقدار زیادی زردآلوی خشک، انواع حبوبات خصوصاً گندم سیاه و جو و مقدار اندکی پنیر، شیر و تخم مرغ است. 
زیاد راه می روند ولی کم می خورند
حجم وعده های غذایی مردم هونزا اندک و کم هزینه است. وعده صبحانه آنها یک بشقات زردآلوی تازه یا حبوبات جوشانده و نان هندی است. در فصل زمستان هنگام ناهار زردآلوی خشکِ در آب خوابانده و در فصل تابستان زردآلوی تازه می خورند. شام آنها هم شامل نان هندی ، سبزی و میوۀ فصل همچون هلو ، آلو ، گلابی ، سیب و زردآلوی تازه است.
هر روز 5 تا 20 کیلومتر راه می روند، بدون آنکه احساس خستگی و کوفتگی کنند. آن ها به ندرت گوشت می خورند و شاید سالی 2 بار گوشت بخورند. گوشتی هم که می خورند، فقط گوشت گوسفند یا مرغ است. 
بسیار می خندند و خندیدن یکی از اصول و مبانی زندگی آنهاست.
کارشناسی آلمانی به نام رالف بیرشِر در کتابش به نام «هونزا مردمی که بیماری را نمی شناسند» می نویسد: «هونزا مردمی هستند که بیماری را نمی شناسند. هونزا مردمی میوه خوار و گیاه خوار هستند که مقدار زیادی غذای تازه می خورند. اکثر غذای آنها از میوه و سبزی تشکیل شده است. محصولات شان کاملاً طبیعی و ارگانیک است.هرگز مشروبات الکلی نمی نوشند. در مصرف نمک زیاده روی نمی کنند و پیوسته روزه می گیرند». 
نقش عادت غذایی و روزه داری مردم هونزا در سلامتی و طول عمرشان

پزشکی انگلیسی به نام رابرت مَک کَریسِن از دانشگاه آکسفورد می گوید: «مردم هونزا هرگز مبتلا به بیماری های سرطان، زخم معده، التهاب آپاندیس و مشکلات روده بزرگ نمی شوند».   
یک پزشک آلمانی به نام توبی نیز می گوید: «مردم هونزا دچار بیماری های سنگ صفرا یا سنگ کلیه، مشکل قلبی، فشار خون، مشکل عروقی، مشکل ذهنی، فلج اطفال، التهاب مفاصل، چاقی، قند خون و کم کاری غده تیروئید نمی شوند».
مصرف زیاد زردآلود باعث شده است که مردم هونزا  در طول عمر خود هیچ ورم و توموری در بدن شانخود نبینند؛ زیرا این میوه سرشار از ویتامینِ ضد سرطان B17 است.  
متأسفانه غذاهای صنعتی امروز به مناطق سکونت مردم هونزا رسیده است که همین غذاها باعث پوسیدگی دندان و بروز مشکلاتی در دستگاه گوارش آنها شده است.
رسانه ها سال 1984 خبری را منتشر کردند که همه را شگفت زده کرد. خبر این بود که یکی از افراد مردم هونزا به نام سعید عبد موبوتو به انگلیس سفر کرد و هنگامی که در فرودگاه هیترو شهر لندن فرود آمد، خدمه فرودگاه با دیدن گذرنامه وی انگشت تعجب به دهان گرفتند؛ زیرا محمد متولد سال 1823 بود و با وجود اینکه 161 سال عمر کرده بود، همچنان جوان به نظر می رسید.

منبع: السومریه نیوز
 

حکایت فضل بن برمکی

فضل بن یحیی برمکی را بر سینه قرص پدید امد.عظیم رنجور شد و گرمابه رفتن را ب شب انداخت تا کسی بر ان مطلع نشود. پس ند یمان را جمع کرد و گفت: امروز در عراق, خراسان, شام و پارس کدام طبیب را حاذق تر می دانید و بدین معنی, که مشهور تر است؟گفتند:جاثلیق پار سی. 

فضل ب شیراز کس فرستاد و حکیم جا ثلیق را از پارس ب بغداد اورد و با او ب سر بنشست و بر سبیل امتحان گفت:مرا در پای فتوری می باشد. تدبیر معالجت همی باید کرد. 

حکیم جا ثلیق گفت:از اکل لبنیات و ترشی ها پرهیز باید کردن و غذا نخود اب باید خوردن ب گوشت ماکیان یکساله و حلوا.زرده تخم مرغ را ب انگبین باید کردن و از ان خوردن. چون ترتیب این غذا تمام نظام پذیرد, من تدبیر ادویه بکنم. فضل گفت:چنین کنم. 

پس فضل بر عادت ان شب از همه چیزها بخورد و زیر بای معقد بودند, همه ب کار داست و از کوا مخ و روا صیر هیچ احتراز نکرد. دیگر روز حکیم بیا مد و قاروره خواست و ننگریست. رویش بر افروخت و گفت: من این معالجت نتوانم کرو. تورا از ترشی و لبنیات نهی کرده ام, تو زیربای خوری و از کامه و انبجا ت پرهیز نکنی! بدین سبب معالجت موافق نیفتد. 

 

پس فضل بن یحیی بر حدس و حذ ا قت ان بزرگ افرین کرد و علت خویش با او در میان نهاد و گفت: تورا بدین مهم خواندم و این امتحانی بود که کردم. 

جا ثلیق دست ب معالجت برا و انچه در این باب بود بکرد. روزگاری بر امد هیچ فایده نداشت. و حکیم جا ثلیق بر خویش همی پیچید که ”این چندان کار نبود و چندین بکشید!؛

تا روزی با فضل بن یحیی نشسته بود, گفت:ای خداوند بزرگواری, انچه معالجت بود کردم. هیچ اثر نکرد. مگر پدر از تو ناخشنود است.پدر را خشنود کن تا من این علت از تو ببرم. 

فضل ان شب برخاست و ب نزدیک یحیی رفت ودر پای او افتاد و رضای او بطلبید و پدر پیر از او خشنود گشت.جا ثلیق او را ب همان معالجت همی کرد, روی ب بهبودی گذارد و چندی بر نیامد که شفای کامل یافت.پس, فضل از جا ثلیق پرسید که تو چه دانستی که سبب علت ناخشنودی پدر است ؟

جا ثلیق گفت:من هر معا لجتی بود بگردم. سود نداشت. گفتم این مرد بزرگ لگد از جایی خورده است. بنگر یستم هیچ کس نیافتم که شب از تو ناخشنود و ب رنج خفتی, بلکه از صدقات و صلات و تشریفات تو بسیار کس همی اسوده است. تا خبر یافتم که پدر از تو بیازرده است و میان تو و او نقاری هست. 

من دانستم که علاج نیافتن تو از ان است. این علاج بکردم و اندیشه من خطا نبود.

از کتاب طبیعت مدبر ه بدن 

استاد ;اسماعیل ناظم 

نکات آموزنده

ادمی باید در هنگام تندرستی جلوی تندی و خشم خود را بگیرد تا به شکیبایی ورزیدن خو بگیرد و در کسب خلق نیک بکوشد تا در زمان بیماری راحت تر بتواند این خصال نیک رو در خود بروز دهدو تحمل بیماری را اسان تر بر خود هموار سازد.همچنین افراد در زمان تندرستی از دنباله روی لذات و پیگیری شهوات خود پرهیز کنند تا در هنگام بیماری بتوانند اسان تر و راحت تر از خوراکی ها و نوشیدنی هایی که طبیب بر ایشان ممنوع کرده چشم پوشی کنند.

از يكي از حكما نقل است كه فرمود:

آدمي كه بداند چه بخورد و چه بنوشد و بتواند خودش را كنترل كند و رعايت سته ضروريه را كند، قطعا بايد به او لقب حكيم داد. و اگر بتواند خودش را كنترل كند قطعا او از عارف بالاتراست و اگر اين اتفاق تكرار شود، درهاي حكمت الهي بروي او باز ميشود.

 

کمبود ویتامین D با بدن ما چه می‌کند

بخش اعظم ویتامین D از طریق جذب اشعه خورشید تامین می‌شود. امروزه مشکل اصلی مبتلایان به کمبود ویتامین D کار کردن در فضای بسته در طول روز و محرومیت از تابش آفتاب است.

بسیاری از افراد بر این باورند که از طریق تغذیه سالم می‌توان ویتامین D مورد نیاز بدن را تامین کرد. اما این تصوری باطل است. مواد غذایی که حاوی ویتامین D کافی هستند بسیار نادرند. به عبارت دیگر فقط با خوردن هر روزه ماهی‌های چرب می توان حداقل ویتامین D مورد نیاز را دریافت کرد. در غیر این صورت تامین این ویتامین ضروری از طریق تغذیه امکان‌پذیر نیست.

ویتامین D- نیاز بیشتر از میزان دریافت

متاسفانه معلوم نیست که آیا این میزان حداقل هم برای تامین نیاز روزمره ما کفایت می‌کند یا خیر. بسیاری از دانشمندان معتقدند که نیاز ما به ویتامین D بسیار بیشتر از میزانی است که تصور می‌شود و کمبود این ویتامین عامل بسیاری از بیماری‌هاست.

از سال ۲۰۱۲ حداقل میزان روزانه ۲۰ میکروگرم ویتامین D برای افراد بزرگسال تعیین شده است. چنانچه این مقدار ویتامین قرار باشد تنها از طریق تغذیه تامین شود، باید روزانه ۲۰۰ گرم ساردین، دو کیلوگرم پنیر و ۷۰۰ گرم تخم مرغ یا ۵۰۰ گرم گوشت گوساله مصرف شود. دانشمندان برای مبتلایان به برخی بیماری‌ها میزان بیشتری ویتامین D توصیه می‌کنند. برای مثال افراد مبتلا به ام اس باید روزانه ۱۸۰ میکروگرم و برای پیشگیری از ابتلا به سرطان مقدار ۲۴۰ میکروگرم مصرف کنند.

روشن است که برای دریافت روزانه ۲۴۰ میکروگرم ویتامین D نمی‌توان تنها به تغذیه اکتفا کرد.

نور خورشید بهترین منبع ویتامین D

نور خورشید از جمله منابع اصلی تامین ویتامین D است. قرار گرفتن روزانه ۱۵ تا ۱۲۰ دقیقه در برابر نور مستقیم آفتاب (بسته به رنگ پوست، عرض جغرافیایی، سطحی که در معرض نور قرار می‌گیرد و شدت تابش خورشید) می‌تواند ۵۰۰ میکروگرم ویتامین D یا بیشتر برای بدن تامین کند.

کمبود ویتامین D و خطر ابتلا به بیماری‌ها

 در دهه‌های گذشته پزشکان تصور می‌کردند ویتامین D تنها برای استحکام استخوان‌ها و دندان‌ها لازم است. اما پژوهش‌ها ثابت کرده‌اند که این ویتامین نقش‌های گوناگونی در سلامتی انسان دارد و کمبود آن می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای خطر ابتلا به بیماری‌ها را افزایش دهد.

متاسفانه روش زندگی در جوامع امروزی، سرگرمی‌های اوقات فراغت و فعالیت‌های شغلی که در فضاهای دربسته انجام می‌شود در ابتلا به کمبود ویتامین D نقش دارند و تنها افراد معدودی از اهمیت و نقش این ویتامین آگاهی دارند.

علائم کمبود ویتامین D

سرماخوردگی و بیماری‌های تنفس

بهترین روش تشخیص کمبود احتمالی ویتامین D آزمایش خون است. کاهش میزان این ویتامین در بدن منجر به دردها و نارسایی‌های زیر می‌شود:

در پژوهشی که  گزارش آن در مجله Cambridge Journals منتشر شده کمبود ویتامین D در کودکان موجب بیماری‌های تنفسی می‌شود و میزان ذخیره کافی ویتامین D تعداد دفعات بروز بیماری‌های تنفسی را در کودکان کاهش می‌دهد.

ضعف عضلانی

بر اساس بررسی‌های دکتر میشائل اف هولیک، پژوهشگر بیماری‌های مرتبط با کمبود ویتامین D، کارکرد مطلوب عضلات زمانی امکان‌پذیر است که گیرنده‌های ویتامین D میزان کافی از این ویتامین را در بدن آزاد کنند.

بیماری پزوریازیس

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که ویتامین D می‌تواند در درمان بیماری پزوریازیس موثر باشد. از آنجا که این ویتامین از رشد و تكثیر بیش از حد سلول‌ها در بدن جلوگیری می‌كند و با توجه به اینكه در این بیماری سلول‌های پوستی به طور غیرطبیعی تكثیر می‌شوند، كمبود ویتامین D نیز موجب تشدید علائم بیماری می‌شود.

نارسایی کلیوی مزمن

بنا بر نظر دکتر میشائل اف هولیک بیمارانی که از نارسایی کلیوی مزمن رنج می‌برند نیز قادر نیستند به طور فعال ویتامین D در بدن تولید کنند به خصوص اگر تحت درمان دیالیزی قرار دارند. این افراد باید به منظور سوخت‌وساز کلسیم در بدن ویتامین D3 مصرف کنند تا خطر ابتلا به بیماری استئودیستروفی (اختلال سوخت‌وساز مواد معدنی که منجر به بیماری‌های استخوانی ناشی از نارسایی کلیه می‌شود) را کاهش دهند و ترشح هورمون پاراتورمون تنظیم شود. ویتامین D باعث جذب کلسیم می‌شود و هورمون پاراتورمون موجب ثابت ماندن مقدار کلسیم در خون می‌شود.  هنگامی که میزان ویتامین D موجود در بدن کاهش یابد، پاراتورمون کلسیم مورد نیاز خون را از استخوان‌ها می‌گیرد. اگر چنین وضعیتی به مدت طولانی ادامه یابد فرد به پوکی استخوان مبتلا می‌شود.

دیابت

نتایج تحقیقات نشان داده‌اند که حفظ میزان ویتامین D مورد نیاز از بدو تولد خطر ابتلا به دیابت در بزرگسالی را تا ۸۰ درصد کاهش می‌دهد.

آسم

 ویتامین D همچنین باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری آسم می‌شود. نیتجه پژوهش‌های دانشمندان ژاپنی روی دانش‌آموزان نشان می‌دهد که  استفاده از مکمل‌های ویتامین D به طور قابل ملاحظه‌ای در کاهش بروز آسم نقش دارند.

پارودنتیت

بیماری‌های مزمن لثه (پیوره) که با تورم و خونریزی همراه هستند می‌توانند به‌وسیله ویتامین D تحت کنترل در آیند. ویتامین D باعث تحریک تولید دفنزین و کاتلیسیدینی در بدن می‌شود. این دو پپتیدهای ضد‌میکروبی روی غشای مخاطی قرار می‌گیرند و در برابر باکتری‌ها مقاومت و از بروز پارودنتیت جلوگیری می‌کنند.

بیماری‌های قلبی-عروقی

 بیماری‌های قلبی و فشار خون نیز با کمبود ویتامین D در ارتباط هستند. بررسی‌ها نشان ‌داده‌اند کاهش میزان این  ویتامین عامل موثری در افزایش فشار خون است.

اسکیزوفرنی و افسردگی

از آنجا که کارکرد مطلوب مغز به میزان کافی ویتامین D در بدن وابسته است، کمبود آن خطر ابتلا به اسکیزوفرنی و افسردگی را افزایش می‌دهد. میزان کافی ذخیره ویتامین D در دوران بارداری و  نیز کودکی برای تحریک گیرنده‌های این ویتامین در مغز  و رشد آن ضروری است.

سرطان

پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه جورج‌تاون در واشینگتن در تحقیقات خود ارتباط بین مصرف کافی ویتامین D و کاهش خطر ابتلا به سرطان خون را کشف کردند. آنها دریافتند که استفاده از ویتامین‌های موحود در اشعه آفتاب تا ۷۵ درصد به کاهش میزان رشد سرطان و تا ۵۰ درصد به کاهش خطر بروز تومورهای سرطانی کمک می‌کند.

پیشگیری بهتر از درمان

به حد کافی حمام آفتاب بگیرید. افرادی که دارای پوست روشن هستند کافی است در فصل تابستان و هنگام تابش شدید آفتاب دقایقی در معرض آفتاب قرار گیرند تا ویتامین D مورد نیاز خود را از این طریق دریافت کنند. قرار گرفتن بیشتر در معرض آفتاب بی‌فایده است زیرا بدن فقط به میزان مورد نیاز خود ویتامین D موجود در آفتاب را جذب می‌کند. در هوای ابری باید مدت بیشتری در فضای باز قرار گیریم. در این شرایط خطر بروز سرطان پوست بسیار کم‌تر می‌شود و یا به طور کل از بین می‌رود.

اگر دسترسی به آفتاب و قرار گرفتن در فضای باز امکان‌پذیر نباشد باید از مکمل‌های حاوی ویتامین D3 استفاده شود.

در کشورهای اروپایی که تابش آفتاب در فصل زمستان کاهش می‌یابد بدن به ناچار از ذخیره ویتامین D خود استفاده می‌کند بنابراین استفاده از این مکمل‌ها ضروری است.

 

گل قاصدک می تواند سیستم ایمنی بدن شما را تقویت و سرطان را درمان کند

گل قاصدک می تواند سیستم ایمنی بدن شما را تقویت و سرطان را درمان کند

این ریشه قوی سیستم ایمنی را افزایش می دهد، سرطان پرستات و ریه و دیگر سرطان های دیگر را بهتر از دارو و درمانهای شیمیایی درمان می کند. طبق نظر دکتر کارولین هام از مرکز محلی سرطان ویندسور در اونتاریو، کانادا ، عصاره ریشه گل قاصدک تنها چیزی بود که سلولهای سرطانی خونی مزمن را درمان کرد. این شکل سرطان معمولا بزرگسالان را تحت تاثیر می گذارد.

جان دی کارلو که در سن 72 سالگی یک مریض سرطانی در بیمارستان بود، به خانه فرستاده شد تا بقیه عمر خود را بعد از تمام تلاشهای شکست خورده برای درمان سرطانش در خانه بگذراند. او به اخبار CBC گفت که به او توصیه شده بود که به عنوان تلاش آخر فقط چای ریشه گل قاصدک بنوشد.شاید آن باید اولین گزینه پیشنهاد شده در طی درمان او بود زیرا سرطان تنها چهار ماه بعد بهبود یافت!  دکتران معالج وی این را به چای قاصدک ربط دادند.

مطالعات اخیر نشان می دهد، همانطور که درمورد دی کارلوس مشاهده شد عصاره ریشه قاصدک می تواند خیلی سریع روی سلول های سرطانی کار کند. خوشبختانه بدن این را با سلول های سرطانی جدید جاگذاری کرد.

مطالعات بعدی نشان داد که این عصاره همچنین مزیت های ضد سرطانی برای انواع دیگر سرطان شامل سینه، روده بزرگ، پرستات، کبد و ریه دارد! چای ریشه قاصدک ممکن است مزه ای همچون چای های دیگر نداشته باشد ولی مطمئنا خیلی بهتر از زندگی با عوارض شیمی درمانی است.

درمان معمول سرطان سیستم ایمنی بدن را با کشتن همه سلولها حتی سلول های سالم ضعیف می کند. ریشه قاصدک اثر عکس دارد، سیستم ایمنی بدن را افزایش می دهد و تنها سلول های درگیر سرطان را هدف قرار می دهد. این مطمئنا شرایط برد دو طرفه است!

حتی اگر شما سرطان ندارید ، خوردن سبزی ها و نوشیدن چای قاصدک می تواند به شما سلامتی عالی بدهد! برای مثال ریشه و ساقه قاصدک می تواند به درمان دیابت کمک کند. آن با شبیه سازی افزایش تولید انسولین انجام می دهد که سطح شکر خون را تنظیم می کند.

اگر شما از مسایل هضم غذا رنج میبرید یا میخواهید از سموم رها بشوید،چای قاصدک ممکن است تنها داروی گیاهی باشد که دکتر توصیه میکند! کبد بوسیله تولید صفرا به هضم کمک می کند و خون شیمیایی و سموم دیگر را فیلتر می کند. طبق نظر دکتر آکس ویتامین و مواد معدنی درون قاصدک می تواند به تمیز کردن کبد کمک کند و آن را در حالت مناسب حفظ کند. بنابراین بوسیله کمک به کبد شما سلامتی بهتری بوجود می آورید!

قاصدک ها همچنین مقدار زیادی آنتی اکسیدان و ویتامین سی دارند که برای کمک به بدن شما برای ازبین بردن عفونت ها مثل باکتری هایی که باعث عفونت مجرای ادراری هستند،ضروری است. اگر شما از حملات مکرر UTI رنج می برید، نوشیدن چای گل قاصدک به صورت روزانه ممکن است از حمله بعدی پیشگیری کند.

برگهای قاصدک تند هستند اما کاملا خوراکی هستند شما آن را مناطقی که هیچ مواد شیمیایی زده نشده است می توانید بیابید. برگها منبع فیبر هستند که برای سلامتی روده ها عالی است! رژیم پرفیبر خطر چاقی، بیماری های قلبی، و سندرم روده تحریک پذیر را کاهش می دهد.

برگها همچنان منبع ویتامین A هستند، تنها یک فنجان شامل صد درصد نیاز روزانه شما است. ویتامین A برای سلامت بینایی و همچنین جلوگیری از پیری زودرس پوست حیاتی است.

اگر دوست ندارید یک فنجان از برگهای تند را تنها بنوشید می توانید آن را به یک اسموتی صبحانه تبدیل کنید. با میوه مورد علاقه خود که مزه تند را کاهش می دهد،مخلوط کنید.

ترجمه توسط مترجم انحصاری سایت طب ایرانی:خانم سارا عرفانی