طب ایرانی

خداى متعال مى فرمايد:

(وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ إِنَّ فِي ذَلِكُمْ)[1].
 واو کسی است که آسمان آب فرو ميفرستد, وما به وسيلۀ آن آب, همۀ رستنيها را ميرويانيم واز رستنيها سبزينه بيرون ميآوريم, واز آن سبزينه, دانه های تنگاتنگ يکديگر, واز شگوفه های درخت خرما خوشه های آويزان نزديک بهم ودر دسترس, باغهای انگور وزيتون وانار پديد ميسازيم که همگون ويا غير همگونند. بنگريد به ميوۀ نارس ورسيدۀ يکايک آنها, آنگاه که ميوه دادند. بيگمان در اين نشانه ها ودلايل است برای کسانی که ايمان ميآورند." ( سوره انعام آيه 99)


(وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُواْ حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِين)[2].
او كسیاست كه باغهاى معروش ( باغهايى كه درختانش روى داربست‏ها قرار دارد)، و باغهاى غيرمعروش ( باغهايى كه نياز به داربست ندارد) را آفريد; همچنين نخل و انواع زراعت را، كه از نظر ميوه و طعم با هم متفاوتند; و (نيز) درخت زيتون و انار را، كه از جهتى با هم شبيه، و از جهتى تفاوت دارند; (برگ و ساختمان ظاهريشان شبيه يكديگر است، در حالى كه طعم ميوه آنها متفاوت مى‏باشد.) از ميوه آن، به هنگامى كه به ثمر مى‏نشيند، بخوريد! و حق آن را به هنگام درو، بپردازيد! و اسراف نكنيد، كه خداونداسراف کننده گان را دوست نمی دارد! (سوره انعام أيه 141 )


(اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ)[3]
 خدا روشنگر آسمانها وزمين است نور خدا, به چاچراغی ميماند که در آن چراغی باشد وآن چراغ در حبابی قرار گيرد, حباب در خشانی که انگار ستارۀ فروزان است, واين چراغ افروخته شود از درخت پر برکت زيتونی که نه شرقی ونه غربی است انگار روغن آن بدونتماس با آتش دارد شعله ور ميشود, نوری است بر فراز نوری! خدا هر که را بخواهد به نور خود رهنمود ميکند . خداوند برای مردمان مثلها ميزند, وخداوند آگاه از هر چيزی است.    (سوره نور آيه 35
 
لا شرقية ولا غربية : اين درخت نه در قسمت شرقی باغ است که خورشيد بروی او افتد ونه در قسمت غربی.در سلول گياهی کيسه های غشائی هست که در آن موادی درست می شود که کلروفـيل نامـيـده می شود. کلروفـيل به معنی «ماده سبز گياهی و سبزينه» است که معادل آن در عربی «خـَضِـر» است (يعنی همان چيزيکه در آيه مطرح شده است). اين ماده سبز (خضر) انرژی نوری خورشيد را جذب می کند ( Long day plnts)و به انرژی شيمائی تـبـديـل می کند. ريشه های گياه آب و مواد معدنی را از خـاک می مکـنـد کـه بـطـرف بـرگـها رسـانـده می شـوند و بـرگـهـا نيز از هوا دی اکسيد می گيرند، بعد خَـضِر (يعـنی کـلـروفـيلها)،  مواد غـذائی مورد نياز درخت را توليد می کنند که به سراسر آن صادر می شـود و بدنه درخت و مــيــوه و ثــمــر آن را درست می کـند.درخت زيتون تک درختی است در سرزمين باز وبلندی که از هر سو آفتاب بدان ميتابد.



(وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ {1} وَطُورِ سِينِينَ {2} وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ)[4].  قسم به تين و زيتون.و سوگند به طورسينين. و سوگند به اين شهر امن و امان. مراد به تین وزيتون اصلی نبات مقصود نمی باشد , بلکه منبت آنها مقصود است .ونيز خداوند پاک می فرمايد:
 (يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُون)[5].
خداوند بوسيله آن زراعت وزيتون وخرما وانگور وهمه ميوه ها را برای شما ميروياند, بيگمان در اين نشانه روشنی استبرای کسانی که بينديشند.

(ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا {26} فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا {27} وَعِنَبًا وَقَضْبًا {28} وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا {29} وَحَدَائِقَ غُلْبًا {30} وَفَاكِهَةً وَأَبًّا {31} مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ)[6] سپس زمين را می شگافيم واز هم باز ميکنيم, در آن  دانه ها را می رويانيم ورَز ها وگياهان خوردنی را, ودرختان زيتون وخرما را , وباغهای پر درخت وانبوه را, وميوه وچراگاه را برای استفاده وبهره مندی شما وچهارپايان شما. (سوره عبس آيه 26 – 32)

(وشجرة تخرج من طور سيناء..): و درختي كه از طور سينا مي رويد و از آن روغن و غذايي براي خورندگان فراهم مي گردد.     ( سوره مومنون آيه 20)